شروع به برنامه‌ریزی معماری سازمانی در یک سازمان ممکن است مستلزم اجرای یک یا چند پروژه باشد، اما معماری سازمانی، یک «پروژه» یک‌بار اجرا نیست، بلکه مجموعه مستمری از فعالیت‌ها، اقدامات و پروژه‌های متوالی است که باید متکی به یک قابلیت سازمانی، به‌طور دائم در سازمان جریان یابد.

سازما‌ن‌هایی که با نگاه پروژه‌ای به معماری سازمانی می‌نگرند، معمولاً از سرمایه‌گذاری‌های خود در این حوزه بهره و بازگشت مناسبی نمی‌برند. رویکرد صحیح به معماری سازمانی، رویکرد «فرآیندی»‌ و «قابلیت‌محور» است نه رویکرد «پروژه‌ای».

در رویکرد پروژه‌ای به معماری سازمانی، به‌دلیل ایجاد و استفاده از مخزن معماری صرفاً در محدوده زمانی یک پروژه برنامه‌ریزی معماری، در فاصله بین دو پروژه امکان بهنگام‌رسانی مدل‌های معماری وجود ندارد و در نتیجه در ابتدای هر پروژه، لازم است مجدداً مدل‌های وضع موجود از ابتدا تهیه شود. به‌ این ترتیب، امکان استفاده مجدد از نتایج مدل‌سازی در پروژه‌های قبلی وجود ندارد و مخزن معماری هم به‌تدریج تکمیل نمی‌شود.

مقاله «از معماری سازمانی تا مدیریت معماری سازمانی» را ببینید.

پاسخ سوال «منظور از «قابلیت» معماری سازمانی چیست؟» را هم ببینید.