در رویکرد پروژه‌ای به معماری سازمانی، به‌دلیل ایجاد و استفاده از مخزن معماری صرفاً در محدوده زمانی یک پروژه برنامه‌ریزی معماری، در فاصله بین دو پروژه امکان بهنگام‌رسانی مدل‌های معماری وجود ندارد و در نتیجه در ابتدای هر پروژه، لازم است مجدداً مدل‌های وضع موجود از ابتدا تهیه شود. به‌ این ترتیب، امکان استفاده مجدد از نتایج مدل‌سازی در پروژه‌های قبلی وجود ندارد و مخزن معماری هم به‌تدریج تکمیل نمی‌شود.

برای رفع این اشکال لازم است امکان نگهداری مستمر محتوای مخزن معماری به صورت یک قابلیت مستمر در سازمان ایجاد شود. این قابلیت مانند هر قابلیت سازمانی (یا Business Capability) دیگر، مرکب از سه بعد ساختار و نیروی انسانی (People)، فرآیند (Process) و ابزار یا فناوری (Technology) است. برای ایجاد این قابلیت لازم است

• واحد سازمانی مشخصی در یک سازمان به‌عنوان متولی و متصدی مدیریت معماری سازمانی مشخص شود و منابع انسانی کافی با دانش و مهارت‌های لازم به این واحد تخصیص یابد.
• فرآیندهای ایجاد و تکمیل و نگهداری محتوای مخزن معماری سازمانی و هم‌چنین سایر فرآیندهای مدیریت و راهبری معماری سازمانی طراحی و مستقر شود.
• ابزار مناسبی برای ایجاد و نگهداری مخزن معماری انتخاب شود و مورد بهره‌برداری قرار گیرد.

به مجموعه این عوامل، قابلیت معماری سازمانی، یا به تعبیر دقیق‌تر، قابلیت مدیریت و راهبری معماری سازمانی می‌گویند.

کارگاه آموزشی «مدیریت و راهبری معماری سازمانی» را ببینید.